Ivar Aasen - Om vort Skriftsprog.

Oppgåver s. 119.

1. Peik på dei viktigaste grunnane til at Ivar Aasen meiner at Noreg bør få eit nytt norsk skriftspåk.
-Ivar Aasen meiner at sida vi hadde blitt sjølvstendige frå Danmark, og vi no var vårt eige land, måtte vi ha vårt eige skriftspråk også. Vi måtte ha noko som kjenne teikna oss, og ikkje Danmark. Noko vi kunne vere stolt av.

2. Korleis ser han på det svenske språket samanlikna med norsk og dansk?
-Han meinte at sidan Sverige hadde sitt eige språk, var dei lykklege. Han meinte at vi måtte ha vårt eige språk, så vi også kunne bli det. Han meinte også at dersom vi ikkje skulle ha vårt eige språk, hadde det våre meir naturleg å ha det svenske språket, sidan det var det nærmaste landet. Vi grensa jo tross alt til kvarandre

3. Kva siktar Aasen til med orda ''denne kostelige Skat fra fortiden'' i del 2?
-Han siktar til dialektene våra, og det språke vi hadde før vi kom under Danmark. Dette språket hadde vi fått frå våre forfedre, som ei heilag arv, og det var dumt at vi skulle kaste vekk dette, ved å snakke dansk.

4. Kva er, ifølge Aasen, grunnen til at vi i Noreg har mista ''vort Fædrenesprog'' (del 2)?
-Grunnen var at det danske språket var det språken som ''herska'' i Noreg. Det er det språket som blei brukt i t.d. viktige skrifter. Undomen blei opplært til å forakte det norske språket. Dermed forsvant det nesten.

5. Aasen seier at det mest naturlege er at språk utviklar seg naturleg over tid. Men han meiner likevel at det i den aktuelle situasjonen er forsvarleg å konstruere eit nytt norsk skriftspråk. Korleis meiner han at ein bør få fram (del 4) ?-Han meinte at dersom ein ville ha eit norsk språk, måtte ein ta litt og litt om gongen. Denne endringa kom til å skje over århundre. Aasen var sikker på at det norske språkt forsatt var brukt i mange heimar, og at det var mange som brukte det. Og sidan Noreg no var eit fritt land, burde dei også ha sitt eige språk.

6. Kva går forslaget til Ivar Aasen i hovudsak ut på (del 5)? Kva vart resultatet ?-At ein skulle samle mange av dei dialektene som var rundt omkring i landet, lage ordforklaringar og grammatiske opplysningar. Desse opplysningane skulle sendast inn til eit selskap, som skulle gjere ei samanlikning og gjere eit val. Folk skulle sjølv få bestemme kva slags språk dei ville bruke.
Resultatet blei eit norsk språk med to målformer. Nynorsk og Bokmål, og ein kan den dag i dag, sjølv velje kva slags målform ein vil bruke.